Chata na krańcu świata

Moje pierwsze spotkanie z autorem i mimo, że na półce od dłuższego czasu leży "Głowa pełna duchów" to wybór pod względem kolejności padł w końcu na Chatę...

Początek tej historii mocno przykuł mnie do fotela, niby nic wielkiego, a jednak odczuwalne napięcie można było kroić nożem. Mała dziewczynka i tajemniczy mężczyzna. Włos mi się z tyłu jeżył, bo coś musiało się zaraz wydarzyć. Coś bardzo niedobrego.

Dalej było całkiem nieźle. Świetnie wykreowana, wręcz klaustrofobiczna atmosfera, która przez plan na którym rozgrywały się wydarzenia, potęgowała poczucie duszności i uświadamiała, że cokolwiek się stanie, to właśnie tu i teraz. Wątek LGBT, który swoim charakterem bardzo szybko rozmył się na tle pozostałych bohaterów i był praktycznie niezauważalny. Za to narracja? Ooo Matulu. Trochę mi zajęło zanim się z autorem dotarliśmy. Jeśli ktoś oglądał film z Audiodeskrypcją (głosowy przewodnik dla niewidomych) to na pewno wie jak to "wygląda". Krótkie zdania opisujące sytuacje, albo zachowania poszczególnych bohaterów. Z biegiem dalszych wydarzeń chyba już się uodporniłem.

Jak na pierwsze spotkanie było dobrze. Ciekawa historia, świetny klimat i mocno pokręcony pomysł.

Moje pierwsze spotkanie z autorem i mimo, że na półce od dłuższego czasu leży "Głowa pełna duchów" to wybór pod względem kolejności padł w końcu na Chatę...

Początek tej historii mocno przykuł mnie do fotela, niby nic wielkiego, a jednak odczuwalne napięcie można było kroić nożem. Mała dziewczynka i tajemniczy mężczyzna. Włos mi się z tyłu jeżył, bo coś musiało się zaraz...

Ciekawa i wciągająca książka. Jednak samo zakończenie nie było satysfakcjonujące. Ma się wrażenie, że autor nie do końca wiedział jak chce zakończyć tą historię, gdy zaczynał ją pisać. Zmiany w czasie i osobie narracji też mi momentami przeszkadzały.

Ciekawa i wciągająca książka. Jednak samo zakończenie nie było satysfakcjonujące. Ma się wrażenie, że autor nie do końca wiedział jak chce zakończyć tą historię, gdy zaczynał ją pisać. Zmiany w czasie i osobie narracji też mi momentami przeszkadzały.

"You know, I never realized the end of the world would be kept to such a tight, regimented TV Guide schedule".

"Chata na krańcu świata" to teatr siedmiu aktorów na jednej scenie. Czterech napastników i trzy ofiary. Miejsce - tytułowa chata. Na końcu dowiemy się, czy udało im się uratować świat. Ale... czy na pewno?

Już wiem, do czego można by porównać tę powieść, ona była jak drzemka! Wciąga cię i wciąga, nie możesz się oprzeć, to miała być tylko chwilka, a połknęła cię na kilka godzin, budzisz się zły i wymiętoszony, nie do końca wiesz, gdzie jesteś i co się stało. No bo poważnie, co tam się stało? Skąd, jak, czemu, co w końcu było, a co nie?!

Parę godzin po lekturze zaczęłam się zastanawiać, czy coś mi nie umknęło. Pierwsze sceny z dziewczynką łapiącą koniki polne mogą być symboliczne, gdy spojrzymy na nie znając już ciąg dalszy. A może doszukuję się ukrytych znaczeń tam, gdzie ich nie ma, dokładnie tak jak "jeźdźcy"?

Autor sprawił, że czytelnik zaczyna zadawać pytania, ale wcale nie obiecał, że poda nam odpowiedzi. "Chata..." potrafi solidnie zdenerwować, ale nie jest złą książką. Zakończenie nie przynosi żadnej satysfakcji, bo też chyba nie o to chodziło. Mieliśmy się zgubić, pozostając w miejscu, jakkolwiek irracjonalnie to brzmi. Ciekawe.

"You know, I never realized the end of the world would be kept to such a tight, regimented TV Guide schedule".

"Chata na krańcu świata" to teatr siedmiu aktorów na jednej scenie. Czterech napastników i trzy ofiary. Miejsce - tytułowa chata. Na końcu dowiemy się, czy udało im się uratować świat. Ale... czy na pewno?

Już wiem, do czego można by porównać tę powieść, ona była...

Początkowe 100 stron wkręciło mnie niesamowicie. Już byłem przekonany, że przy dobrym zakończeniu może być ocena 6, po kolejnych 100 wahałem się między 4 a 5. Po skończeniu między 3 a 4. Ostatecznie za świetny początek jest nieco wyżej, ale potencjał książka miała niesamowity. Niestety im dalej w las, tym bardziej miałem wrażenie, że autor się pogubił i nie do końca wiedział czym upchnąć stronice, by książka nie sprawiała złego wrażenia. Szkoda, bo czułem, że to może być coś wyjątkowego, ale nie. Pod koniec przysypiałem...
Edit: film ma lepsze zakończenie...

Początkowe 100 stron wkręciło mnie niesamowicie. Już byłem przekonany, że przy dobrym zakończeniu może być ocena 6, po kolejnych 100 wahałem się między 4 a 5. Po skończeniu między 3 a 4. Ostatecznie za świetny początek jest nieco wyżej, ale potencjał książka miała niesamowity. Niestety im dalej w las, tym bardziej miałem wrażenie, że autor się pogubił i nie do końca...

Akcja całej książki dzieje się w jednej chacie i jej okolicach. Można powiedzieć, że to w niej ważą się losy świata. Na początku rozgrywka psychologiczna między bohaterami trzyma w napięciu i niepewności, przez co, czytając, miałam wrażenie że sama jestem otoczona ścianami chaty. Z czasem jednak zaczęło mi w tej książce czegoś brakować. Akcja spowolniła i zaczęła mi się dłużyć, a zakończenie mnie nie usatysfakcjonowało. Nie jest to typowy horror, więc krążą na jego temat najróżniejsze opinie, od zachwytów do ogromnych rozczarowań. Ja plasuję się gdzieś po środku.

Akcja całej książki dzieje się w jednej chacie i jej okolicach. Można powiedzieć, że to w niej ważą się losy świata. Na początku rozgrywka psychologiczna między bohaterami trzyma w napięciu i niepewności, przez co, czytając, miałam wrażenie że sama jestem otoczona ścianami chaty. Z czasem jednak zaczęło mi w tej książce czegoś brakować. Akcja spowolniła i zaczęła mi się...

Co byś zrobił, gdyby napadli was i powiedzieli, że albo poświęcicie siebie lub kogoś z rodziny, albo cały świat upadnie? Gdybym to ja była przedstawiona przed tym wyborem, to świat miałby przewalone. Nie wierzę wam i spróbuję poświęcić was.
W miarę przerażająca wizja, bo to jest możliwe, by jacyś wariaci ciebie napadli. A z wariatami ciężko się pertraktuje. Jednakże do wyższej oceny zabrakło wyjaśnień. Kto miał rację?!

Co byś zrobił, gdyby napadli was i powiedzieli, że albo poświęcicie siebie lub kogoś z rodziny, albo cały świat upadnie? Gdybym to ja była przedstawiona przed tym wyborem, to świat miałby przewalone. Nie wierzę wam i spróbuję poświęcić was.
W miarę przerażająca wizja, bo to jest możliwe, by jacyś wariaci ciebie napadli. A z wariatami ciężko się pertraktuje. Jednakże do...

Sama tajemnica i zbudowana wokół jej historia jest bardzo fajna, jednak czegoś tu brakuje na wyższą ocenę. Nie wiem co myśleć o zakończeniu, ale chyba mnie nie przekonało.

Sama tajemnica i zbudowana wokół jej historia jest bardzo fajna, jednak czegoś tu brakuje na wyższą ocenę. Nie wiem co myśleć o zakończeniu, ale chyba mnie nie przekonało.

To okrutnie realistyczny HORROR, który może spotkać każdego z nas. Los, na który nikt sobie nie zasłużył i nikomu opisywane wydarzenia nie powinny się przytrafić. Bo do każdego domu nieoczekiwanie może wtargnąć grupa fanatyków religijnych czy homofonicznych członków sekty apokaliptycznej i grożąc ujętym zakładnikom, wyrządzić im trwałą krzywdę fizyczną i psychiczną na całe życie.
Cała fabuła epatuje przemocą, zabijaniem, straszeniem, grożeniem i manipulowaniem uczuciami zakładników. Surrealistyczne wyjaśnienia stosowanej przemocy przez psychopatów są irytujące i doprowadzają czytelnika do gniewu i złości. Niewiarygodne jest również to, że fanatycy spokojnie i metodycznie przekazując własne przekonania wiedzą jak złamać opór swoich ofiar i zmusić ich do współdziałania. Powieść jest poruszająca ze względu na treści które przekazuje. Wywołuje skrajne emocje u czytelnika i chyba lepiej jej nie czytać, szczególnie przez osoby wrażliwe na bezsensowne krzywdzenie niewinnych ludzi.
Książka jest ponura. smutna, krwawa... STRASZNA. Opis na okładce nie przygotowuje na treści, które w niej znajdziemy. Natomiast pod względem literackim książka jest znakomita, z ambitnym słownictwem, bardzo dobrym stylem, mrocznym klimatem i interesującą treścią. Adekwatnie na możliwości wielokrotnie nagradzanego literaty.
Jednak ze względu na przekazywaną treść Ja książki nie polecam!
A wybór należy do każdego z WAS.

To okrutnie realistyczny HORROR, który może spotkać każdego z nas. Los, na który nikt sobie nie zasłużył i nikomu opisywane wydarzenia nie powinny się przytrafić. Bo do każdego domu nieoczekiwanie może wtargnąć grupa fanatyków religijnych czy homofonicznych członków sekty apokaliptycznej i grożąc ujętym zakładnikom, wyrządzić im trwałą krzywdę fizyczną i psychiczną na całe...

Połączenie tematu napaści domowej w tak naprawdę wyłączonym od reszty świata miejscu z wątkiem apokaliptycznym brzmi, jak przepis na sukces.

Niestety powieść cierpi na parę bolączek a głównym z nich to bardzo nierówne tempo po pierwszych 100 stronach wciskających fotel, kolejnych 100 trzymających w niepokoju, stałym napięciu i dualizmie poglądowym, aż po 100 ostatnich, w których odliczałem kartki, aż w końcu to się skończy.

Mocno przegadane, już nie wspominając o powtarzalnych kwestiach, jak u osób próbujących ci wcisnąć coś, czego nie chcesz.

NO I TO ZAKOŃCZENIE !!!, z opinii wyczytałem, że lepsze znajduję się w adaptacji filmowej „Pukając do drzwi”, obejrzę, zobaczę i sprawdzę.

Połączenie tematu napaści domowej w tak naprawdę wyłączonym od reszty świata miejscu z wątkiem apokaliptycznym brzmi, jak przepis na sukces.

Niestety powieść cierpi na parę bolączek a głównym z nich to bardzo nierówne tempo po pierwszych 100 stronach wciskających fotel, kolejnych 100 trzymających w niepokoju, stałym napięciu i dualizmie poglądowym, aż po 100 ostatnich, w...

Czyta się dobrze i szybko. Ale po rewelacyjnych 100 stronach książka obniża loty.
Zakończenie jest fatalne, podobno w filmie jest inne.

Czyta się dobrze i szybko. Ale po rewelacyjnych 100 stronach książka obniża loty.
Zakończenie jest fatalne, podobno w filmie jest inne.